Filler ve çocuklar asla unutmaz

Siz çocuğunuza bakıp 10-15 yıl sonrasını düşünüyor musunuz? Ben sıkça düşünüyorum galiba. Her yıl bir geriye sayarak tabii. 20 yaşına 20 yılı vardı Kerem’in, şimdi kaldı 14. Elvan’ı saçları omuzlarında gezerken hayal ettiğim günlere de, şunun şurasında 10 yıl kaldı. “Amaaan, o kadar ileriyi düşünme! Hayatta ne olacağı belli olmuyor!” diyerek beni omuzlarımdan sarsmak isteyenleriniz vardır elbet. Onlara şu cevabı vereyim: “20 yıl sonrasını düşünerek aslında pek uzak görüşlülük etmiyorum. Aslında beş kuşak sonrasını bile düşünebilirmişiz. Çünkü çocuk yetiştirirken en az beş kuşak boyunca etkide bulunuyormuşuz!” Bilim adamları öyle diyor.

Hayatın ilk üç yılı çok önemli

Çocukların dünyasını daha iyi anlamak için oyunla terapi yöntemini geliştiren Prof. Dr. Byron Norton ve eşi Prof. Dr. Carol Norton, Psikoloji İstanbul Danışmanlık Merkezi ve Doğa Koleji işbirliğiyle düzenlenen etkinlikler için İstanbul’daydı. Anne babalara yönelik seminere katıldım ben de. Prof. Dr. Byron Norton söze “Ebeveynlik sadece sorun olduğu zaman yapılan bir şey değil, devamlı bir süreç” diyerek başladı. O anlattı, ben not aldım. İşte size sohbetimizden satırbaşları:

Siz çocuğunuzu yetiştirirken aslında hiç göremeyeceğiniz, torunlarınızın torunlarını yetiştiriyorsunuz. En az beş jenerasyonu etkiliyorsunuz.

Çocuklar her şeyi hatırlıyor, her şeyi ama her şeyi. Biliyorsunuz, filler ve çocuklar asla unutmaz.

Deneyimlerimiz, çocukken edindiklerimiz ebeveynlik yeteneğimizi etkiliyor.

Hayatın ilk üç yılı çok önemli. Çocuklar o kadar çok şey öğreniyor ki... Bunu dörtyıllık bir kolejde öğrenilenlerle kıyaslayabiliriz ancak. Çocuğunuz arabadan bir şey alıp gelirken bile sizden 100 kat daha fazla şey öğreniyor.

Çocuğun hayatında anne çok önemli bir yere sahip. Ondan pozitif geribildirim alması önemli. Daha anne karnında iken ona kitap okumak okuma yeteneğini geliştiriyor. Çocuklarınızla çok küçük olsalar bile konuşun, etrafınızda olan bitenleri anlatın. Bazen, bu dışarıdan bakan biri için duvarla (ya da kendikendinize) konuşuyormuşsunuz gibi görünebilir ama öyle değil.

Çocuğunuzun hangi özellikleri taşımasını istiyorsanız, mesela beş tanesini bir kağıda yazın. Siz öyle (yazdıklarınız) gibi olursanız ancak çocuğunuz da öyle olur.

Ne yaparsanız yapın, çocuklarınızla iletişimde olur. Aktivite olarak ne yaptığınızönemli değil. Saygılı ve anlayışlı olduğunuz sürece sorun yok.  Oynadığı oyuncaklar değil, sizsiniz önemli olan.

Her çocuğun üç ebeveyni vardır; annesi, babası ve annesi ile babası arasındaki ilişki. Çünkü çocuğu, kendisine yönelik davranışlar kadar annenin ve babanın birbirine nasıl davrandığı, saygılı olup olmadıkları, karşısındakini dinleyip dinlemediği de etkiliyor. Anne ve baba takım olmalı. Çocuk için bir karara varılacaksa baba ‘Buna annenle birlikte karar vereceğiz’ demeli.